"่คุณชายท่านนี้ ท่านกำลังมีเคราะห์หรือ?"
"จะว่าอย่างนั้นก็ได้"
"ต้องการความช่วยเหลือหรือไม่?"
"ต่อให้ต้องการ สตรีเช่นเจ้าคิดจะช่วยเหลือข้าอย่างไร?"
"หากสตรีเช่นข้าคิดจะช่วย ข้าย่อมช่วยเท่าที่ข้าจะสามารถช่วยได้ แต่ท่านต้องการให้ช่วยเหลือเช่นไรเล่า?"
"หากข้าบอกว่าข้ากำลังถูกคนตามเอาชีวิต เจ้ายังคิดว่าเจ้ายังจะสามารถช่วยเหลือข้าได้อยู่อีกหรือ?"
"ความหมายของท่านคือช่วยให้ท่านไม่ตายใช่หรือไม่? เช่นนั้นท่านก็แต่งงานกับข้าเพื่อสะเดาะเคราะห์เถิด"
"..."
"แน่นอนว่ากรณีเช่นนี้ท่านต้องแต่งเข้าและใช้แซ่ของข้า หาไม่แล้วข้าจะไม่มีเหตุผลที่จะใช้เพื่อปกป้องท่านได้"
"..."
"สินเดิมใช้เป็นชีวิตของท่าน สินสอดให้เป็นหนังสือหย่าจากข้า คุณชายท่านนี้ เช่นนี้แล้วท่านยังต้องการความช่วยเหลือจากข้าหรือไม่?"
"...ข้าจะแต่งให้เจ้า"
"ประเสริฐ ข้าแซ่ซิ่ง ชื่ออวิ้นซิง คนในเมืองนี้เรียกข้าว่า เจ้าสาวสะเดาะเคราะห์ คุณชายท่านนี้ ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไรหรือ?"
นั่น...คือจุดเริ่มต้นของนางและเขา เจ้าบ่าวผู้มีเคราะห์คนที่สี่และอดีตสามีคนสุดท้ายของนาง
-------
วางเรื่องไว้ก็ประมาณนี้...
ยังไม่แน่ใจว่าจะอัพตอนเมื่อไหร่เพราะยังมีเรื่องเก่าที่ยังไม่เสร็จ -__- แต่เพราะอยากเขียนก็เลย...อดไม่ได้
นิยายอาจผิดหมวดผิดประเภท ถ้ายังไงหลังอัพตอน อ่านแล้วรู้สึกว่าไม่ใช่ละ นี่มันผิดที่ผิดทางเกินไป รบกวนแจ้งไรท์ด้วยนะคะว่าควรให้อยู่ในประเภทไหน จะได้ย้ายค่ะ
ฝากอีกเรื่องไว้ที่นี่ด้วยนะคะ
* นิยายเรื่องนี้ ไม่อิงความจริง ไม่อิงประวัติศาสตร์ ไม่มีทำการบ้านเรื่องวัฒนธรรมใดๆ ทุกอย่างไรท์คิดจินตนาการไปเองล้วนๆ อ่านแบบสบายๆ ไม่ต้องคิดมากคิดลึกกันนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น